I got a JOB!

Bij deze kan ik jullie mededelen dat ik een baan heb! En wat ben ik daar ontzettend blij mee! Toen ik begin juni mijn opleiding afrondde, was de keuze aan mij. Verder studeren? Of werken?



Ik heb ervoor gekozen om me in te schrijven bij een uitzendbureau. Eerst liet ik al het werk aan hun over. Zij belde mij wanneer ze de ideale job voor mij hadden en ik hoefde daar alleen maar mee akkoord te gaan. Helemaal super toch?! Totdat ik bij de eerste vacature waar ik voor uitgekozen werd, werd afgewezen. De moed begon me toen al een beetje in de schoenen te zakken. Omdat ik voorheen bij al mijn bijbaantjes direct werd aangenomen.
De tweede vacature bij het uitzendbureau waar ik geschikt voor bleek te zijn was bij een confectiecentrum. Leuk! Kleding! Ze zouden mijn CV doorsturen en na twee weken zou ik het verlossende woord krijgen. Maar die twee weken zijn nu al twee maanden geworden en ik heb nog helemaal niks vernomen van het uitzendbureau. Toen ik er eindelijk achter kwam dat het uitzendbureau er totaal geen schot achter zette en ik geen zin had om elke week vier keer aan de telefoon te hangen, ben ik zelf op zoek gegaan. Alle mogelijke vacature websites en voornamelijk de kranten.
Uiteindelijk was ik 2 maanden verder en ongeveer 18 sollicitaties. Al die 18 sollicitaties werden via de mail afgewezen, of, sterker nog, ik kreeg helemaal geen reactie terug. Toen zag ik in de krant wat helemaal bij mij paste. Eindelijk kreeg ik weer een beetje hoop. Ik verstuurde mijn sollicitatiebrief met mijn CV en toen was het weer afwachten. Diezelfde avond kreeg ik al een mail. Of ik de volgende dag beschikbaar was om op gesprek te komen. Mijn ogen gingen stralen en ik danste door de kamer heen. Dit was al veel beter dan een afwijzing via de email. De volgende dag ging ik vol goede moed naar het bedrijf toe (wat overigens 3 straten van mijn huis verwijderd is!) en deed mijn uiterste best om goed voor de dag te komen. Of nou ja, eigenlijk hoefde dat helemaal niet, want ik was al razend enthousiast. Het gesprek verliep goed en binnen een half uur was ik weer thuis. Afwachtend op een telefoontje of ik die week daarop voor een tweede gesprek uitgenodigd zou worden.
De uren kropen echt voorbij, het was bijna moordend. Voor afleiding ging ik met mijn moeder naar de film die avond en vlak voordat ik de filmzaak binnenliep werd ik gebeld. (Halleluja, dat ik daar nog bereik had.)
Met trillende handjes pakte ik mijn telefoon, en nam op. Mijn moeder zat vol spanning naar me te kijken. Toen ik ophing kon ik mijn moeder vertellen dat ik was aangenomen! Ze vloog me om de armen en was super trots op me. (Dat zijn dingen die je heel erg graag hoort van je mams natuurlijk :D)Er was geen tweede gesprek nodig omdat ze mij goed genoeg vonden. Wat liep ik met een opgelucht gevoel die filmzaal binnen zeg. Pfff.

Nu zijn we twee weken verder en heb ik deze week mijn arbeidsovereenkomst getekend. Het salaris is rond en maandag is mijn eerste werkdag. En ik kan je vertellen, Ik heb er zin in!